با این دست‌فرمان گردشگری پزشکی ایران به دره مرگ خواهد افتاد!
یادداشتی از رضا جمیلی؛ کارشناس گردشگری سلامت و بنیان‌گذار مدتورپرس
امروز 6 مهرماه روز جهانی گردشگری است. روزی که هر ساله آن را جشن می‌گرفتیم. روزی که به خودمان یادآوری می‌کردیم می‌توان بخشی از اقتصاد ایران عزیز را با ظرفیت‌های این صنعت به پیش برد. صنعتی که از معدود بخش‌هایی از اقتصاد است که به توزیع عادلانه ثروت کمک می‌کند و امکان اشتغال‌زایی در آن از جمله برای گروه‌های خاص و حاشیه‌ای نامحدود است. صنعتی که امید بسیاری از جوانان و خانواده‌ها بود تا بتوانند به کمک آن از گرفتاری‌های اقتصاد نفتی خلاص شوند و به یک اقتصاد زاینده و پویا برسند.
اما مجموعه شرایطی که در 8 ماه گذشته و در پی همه‌گیری ویروس کرونا بر کشور رفته بخش گردشگری را به شکلی ویژه زمین‌گیر کرده است. در این میان گردشگری پزشکی که یکی از برندهای خوش‌نام و کارآمد اقتصاد کشور در چند سال گذشته بوده بیش از هر حوزه دیگری از این صنعت دچار خسارت‌های شدید شده است. گردشگری پزشکی ایران با تکیه بر داشته‌هایی چون تاریخ و سابقه پربار طب ایرانی، سرآمدی و زبانزدی آن در جهان، زیرساخت‌های متنوع درمانی در کشور و از همه مهم‌تر قیمت‌های رقابتی درمان‌های مختلف در کشور توانسته بود در خاورمیانه و حتی اروپا و از جمله در میان جمعیت شیعه کشورهای منطقه به یکی از اولین انتخاب‌ها برای سفرهای درمانی تبدیل شود.
پایان یک دوره پرهیجان؟
شکل‌گیری بیش از 300 شرکت فعال گردشگری سلامت در سال‌ها اخیر که بیشتر آن‌ها با همت جوانان استارتاپی و آشنا با متدهای جدید کسب‌وکار و بازاریابی دیجیتال راه‌اندازی شده بودند نوید شکوفایی بخشی از صنعت درمانی کشور را می‌داد که ضمن ارزآوری و اشتغال‌زایی به توسعه برند و دیپلماسی فرهنگی-انسانی کشور در منطقه خاورمیانه کمک به سزایی می‌کرد.
اما حالا کرونا بیش از 8 ماه است که مدیکال توریسم ایران را زیر بار ضربات خردکننده خود قرار داده و بیشتر شرکت‌های این صنعت از جمله استارتاپ‌های سلامت شکل‌گرفته در این بازار، در حال فروپاشی هستند. نکته تاسف‌بار ماجرا اینجاست که با تلاش‌های شبانه‌روزی که در دو ماه گذشته توسط فعالان این حوزه انجام شده، علیرغم برخی تبلیغات منفی علیه کشورمان در رسانه‌های خارجی و علیرغم برجسته کردن مغرضانه آمارهای کرونای ایران توسط برخی دولت‌های منطقه؛ درخواست‌های زیادی برای سفر درمانی به ایران به وجود آمده است. درخواست‌هایی که غالبا برای استفاده از آن دسته از خدمات سلامت است که نه‌تنها ظرفیت مراکز درمانی کشور برای ارائه خدمات به بیماران کرونایی داخلی را اشغال نمی‌کند بلکه ظرفیت‌های بلااستفاده و روی‌زمین‌مانده مراکزی را فعال می‌کند که اقتصاد آن‌ها در چند ماه گذشته به شدت آسیب دیده و شدیدا به دنبال راه‌های احیای کسب‌وکار خود هستند.
مراکزی چون بیمارستان‌های خصوصی و کلینیک‌هایی که درمان‌های عموما اختیاری و کم‌ریسک را به بیماران خارجی ارائه می‌دهند و ارزآوری آن‌ها می‌تواند به بقای آن‌ها در این روزهای سخت اقتصادی کمک قابل‌توجهی کرده و بخش زیادی از درآمدهای از دست‌رفته کادر درمان و سرمایه‌گذاران حوزه سلامت به علت شرایط کرونا و کم‌تر شدن توان اقتصادی مردم را جبران کند.
رقابت در انفعال از وزارت بهداشت و گردشگری تا وزارت خارجه!
اما بی‌توجهی وزارت خارجه به درخواست‌های شرکت‌های گردشگری سلامت از یک‌سو، و انفعال سیاست‌گذاران دیگر این صنعت از جمله وزارت گردشگری و وزارت بهداشت درخصوص تدوین و ابلاغ پروتکل‌ها و قوانین این حوزه، باعث سردرگمی فعالان مدیکال‌توریسم و از دست رفتن درآمدهای ارزی زیادی طی دو سه ماه گذشته شده است. درآمدهایی که در غفلت مسئولان ایرانی به جیب شرکت‌ها و مراکز درمانی ترکیه و امارات سرازیر شده است.
فعالان این حوزه اعتقاد دارند همانگونه که کشورهای رقیب ایران در منطقه از جمله ترکیه که تاکنون بیش از 320 هزار مبتلا به کرونا داشته توانسته‌اند با تبلیغات اصولی و تدوین پروتکل‌های جذب بیماران خارجی برای درمان‌هایی چون زیبایی، جراحی‌های عمومی، چشم‌پزشکی، ارتوپدی و … دوباره این بخش از اقتصاد سلامت خود را احیا کنند ضرورت دارد مسئولان دولتی از جمله وزارت خارجه، هرچه زودتر با خروج از بلاتکلیفی فعلی، امکان سفر مسافران درمانی به کشور را فراهم کنند.
باید هشدار داد تعلل در این زمینه تنها به از بین رفتن و مرگ برند خوش‌نام گردشگری درمانی کشور منجر خواهد شد و نتیجه تلاش‌هایی که در چند سال اخیر و با همت جوانان دلسوز این صنعت، به بار نشسته بود را از بین خواهد برد.
این مطلب پیشتر در خبرگزاری باشگاه خبرنگاران منتشر شده است.
اگه این مقالات به دست اصلی‌ها برسه مهمه کسایی که تصمیم‌گیرنده هستن و موجب تشدید این وضعیت نامطلوب شدن