قوانین نباید به سنگی در مسیر توسعه توریسم درمانی تبدیل شود
یادداشتی از دکتر بهنام عباسیان، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور درباره راه‌های رفع موانع توسعه توریسم درمانی ایران
کشور ما از نظر سواد و دانش پزشکی در جایگاه بسیار بالایی قرار دارد و از نظر تجهیزات پزشکی نیز در منطقه خلیج فارس، وضعیت بسیار مطلوبی داریم. با توجه به این داشته‌ها، تسهیل قوانین گردشگری سلامت می‌تواند به افزایش جذب بیماران خارجی منجر شود.
نباید از خاطر برد که دانش و توان بسیاری از پزشکان ایرانی در منطقه خاورمیانه، زبانزد است و بسیاری از بیماران خارجی کشورهای همسایه تمایل دارند که درمان را در کشور ما دنبال کنند. بخصوص با توجه به اینکه ما کشور مسلمانی هستیم و تشابه فرهنگی گسترده‌ای با کشورهای همسایه داریم، قادر هستیم که گردشگران سلامت زیادی را جذب کنیم، اما واقعیت این است که ما مشکلات زیرساختی فراوانی در حوزه توریسم درمانی داریم. اصلاح این زیرساخت‌ها نیز یک شبه اتفاق نمی‌افتد و به زمان کافی و تلاش مستمر نیاز دارد.
این روزها توریسم درمانی، به عنوان یک صنعت قوی شناخته می‌شود که می‌تواند درآمدزایی ارزی زیادی برای کشورمان به همراه داشته باشد، طوری که حتی پا به پای فروش نفت کشورمان می‌توانیم درآمدزایی ارزی از توریسم سلامت داشته باشیم، ولی متاسفانه سرمایه‌گذاری چشمگیری برای توسعه این صنعت سودآور انجام نمی‌شود.
حتی به قدری صنعت گردشگری سلامت و توان پزشکان ایرانی را دست کم گرفته‌ایم که خوب به خاطر دارم چند وقت قبل در یک جلسه‌ای پیشنهاد شد که برخی پزشکان ایرانی را به کشور ترکیه اعزام کنند تا مهارت درمانی‌شان بالاتر برود، درحالی که در همان جلسه مطرح کردم که این کار کاملا عبث است، زیرا شاید زیرساخت‌های توریسم درمانی ایران به پای ترکیه نرسد، اما قطعا در حوزه دانش پزشکی، کشور ما بسیار برتر از کشور ترکیه است.
از سوی دیگر، شما در نظر بگیرید که استان آذربایجان غربی چندین کیلومتر مرز مشترک با سه کشور همسایه دارد. بسیاری از ساکنان این کشورها نیز عاشق ایران هستند و تمایل دارند که درمان را در ایران دنبال کنند، اما زیرساخت‌های این اتفاق مثبت در استان آذربایجان غربی و سایر نقاط کشور چندان فراهم نشده است.
برای حل این مشکلات باید فرآیند حضور بخش خصوصی در صنعت گردشگری سلامت تسهیل شود، اما متاسفانه شاهد هستیم که برخی شرکت‌ها و مراکز درمانی که برای حضور فعالانه در صنعت گردشگری سلامت تمایل دارند، گاهی با بروکراسی پیچیده و قوانین سفت و سختی مواجه می‌شوند که هضمش دشوار است؛ در حالی که انتظار می‌رود قوانین برای فعالان صنعت گردشگری سلامت، تسهیل کننده باشد، نه اینکه به سنگی جلوی پای فعالان این صنعت تبدیل شود. درواقع اگر می‌خواهیم این صنعت در ایران راه بیفتد، باید به سمت تسهیل قوانین گردشگری سلامت حرکت کنیم.
همچنین نیاز است که در سفارتخانه‌های ایران در کشورهای همجوار و سایر کشورها، بخشی برای توسعه صنعت گردشگری سلامت ایران در نظر گرفته شود و در این راستا نیز تبلیغات وسیع و هدفمندی برای جذب بیماران خارجی انجام دهیم.
در این مسیر باید به صورت مکانیزه و الکترونیکی، بیماران خارجی بتوانند با پزشکان و مراکز درمانی ایران آشنا شوند تا در بستری راحت‌تر و مطمئن‌تر از خدمات پزشکی ایران بهره مند شوند. من اطمینان دارم این کار با همدلی و همنوایی همه اقشار فعال در نظام سلامت، شدنی است و توان انجام این اصلاحات نیز در کشور ما وجود دارد.
در این مسیر باید از پزشکان و مراکز درمانی فعال در صنعت توریسم درمانی نیز حمایت شود. مطمئن باشید اگر صنعت توریسم درمانی ایران راه بیفتد، سایر مشاغل مثل فعالان هتلداری، شاغلان در رستوران‌ها، تاکسیرانی و بسیاری از مشاغل دیگر نیز منتفع می‌شوند.
در حقیقت، سودآوری در گردشگری سلامت به صورت زنجیروار است و فعالان بسیاری از مشاغل غیرمرتبط با نظام سلامت نیز سود خواهند برد. البته تحقق این امر به ساماندهی متولیان صنعت توریسم پزشکی، نیاز مبرم دارد.
در صورت توسعه گردشگری پزشکی، وضعیت اشتغال در کشور نیز متحول خواهد شد و حتی شاید به نقطه‌ای برسیم که دیگر نیازی به فروش نفت نداشته باشیم. این اتفاق کاملا شدنی است و در بسیاری از کشورها نیز تحقق یافته است. فقط در این مسیر به تقویت زیرساخت‌ها و برنامه‌ریزی منطقی و هدفمند نیاز داریم. البته در ادامه کار نیز باید از حضور سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت توریسم درمانی نیز استقبال شود تا با مجموع این اقدامات بتوانیم به جایگاه شایسته‌تری در حوزه توریسم درمانی نایل شویم.