دهکده سلامت نیازمند زیرساخت‌های فیزیکی و حرفه‌ای است
یادداشتی از شهریار اسلامی‌تبار، مدیرکل بازرسی سازمان غذا و دارو
مهم‌ترین جلوه گردشگری سلامت در دهکده‌های سلامت نهفته است. ما در ۱۵ سال گذشته بررسی‌های بسیار زیادی درباره دهکده‌های سلامت داشتیم و دریافتیم که دهکده سلامت یا شهرک سلامت حداقل باید چهار بخش یا ویژگی داشته باشد. نخستین اصل اقامت خوب و متناسب با دهکده‌های سلامت یا اصطلاحا اقامت سبز است. پس از مکان‌یابی اصولی برای احداث دهکده سلامت، باید دید که اقامت در آن چگونه خواهد بود. کسانی که به دهکده سلامت مراجعه می‌کند، به دنبال سه خدمت هستند. یا طبیعت‌گردی می‌کنند، یا به دنبال خدمات تندرستی هستند و یا در پی درمان آمده‌اند. اصل دوم، مهارت‌آموزی و تحصیل است. برای راه‌اندازی یک شهرک سلامت، نیروها باید نزد صاحب‌نظران آموزش ببینند. در اینجا مهارت‌آموزی بر تحصیل تقدم دارد. سومین موضوع مهم، خدمات خوب و ویژه برای تندرستی و سلامت است. تندرستی، نوعی طبیعت‌گردی محسوب می‌شود. ولی موضوع سلامت کمی متفاوت است. در حوزه پزشکی و سلامت سنتی و همچنین در موضوعات روز سلامت، ظرفیت‌های بسیار خوبی در کشور ما وجود دارد که باید بتوانیم بهره‌برداری بهینه از آن‌ها داشته باشیم. چهارمین ویژگی، وجود مرکزی برای نشست‌ها، گردهمایی‌ها و هم‌اندیشی‌ها است. بنابراین دهکده سلامت که تبلوری از گردشگری سلامت است، چهار ویژگی دارد و اگر بخواهیم جایی را دهکده سلامت بنامیم، باید واجد سه ویژگی از چهار مورد مذکور باشد.
دهکده سلامت نیازمند زیرساخت‌ها و تامین زمین است. بخش حاکمیتی وظیفه دارد که زیرساخت لازم را برای احداث چنین مراکزی ایجاد کند. تنظیم مقررات این مراکز، ارائه تسهیلات مالی و اختصاص محل مناسب از وظایف حاکمیت است. سپس بخش خصوصی وارد کار می‌شود. بخش خصوصی در ایران توان بالایی دارد و در نظام سلامت کشور ما بسیار فعال است. اگر بخش حاکمیتی به وظایف خود عمل نکند، عملا دهکده سلامت نخواهیم داشت. بخش خصوصی فعال در احداث شهرک سلامت نیز باید بتواند از چهار ویژگی فوق، حتما سه ویژگی را داشته باشد تا به سوددهی خوب و خدمات‌رسانی مناسب برسد.