دولت نمیتواند ارزیاب خوبی برای بیمارستانها باشد
گردشگری سلامت در بیمارستان امید در گفتوگو با علی اکبر اسماعیلی
بیمارستان امید به عنوان یک بیمارستان تازهتاسیس، توانسته است نامی آشنا برای گردشگران درمانی باشد. مدیران این بیمارستان تصمیم دارند بیشترین ظرفیت بیمارستان را به گردشگران درمانی اختصاص دهند. مدتورپرس در گفتوگوی کوتاهی با علیاکبر اسماعیلی، مدیر بیمارستان امید به برنامههای این بیمارستان برای توسعه بخش بیماران بینالملل و چشمانداز گردشگری سلامت در بیمارستان امید پرداخته است.
آقای اسماعیلی، در یک سال گذشته در بیمارستان امید چه تعداد بیمار خارجی پذیرش کردید؟
با توجه به اینکه بیمارستان امید یک بیمارستان جدید است و دو سال از آغاز به کار آن میگذرد، بالتبع بخش IPD هنوز درحال رشد است. الان بطور متوسط ماهانه ۵۰ الی ۶۰ بیمار خارجی در بیمارستان امید پذیرش میشود.
این تعداد چقدر با هدفگذاری و نقطه مطلوب گردشگری سلامت در بیمارستان امید فاصله دارد؟ میخواهید به چه تعداد بیمار در ماه یا در سال برسید؟
قطعا با حد مطلوب فاصله داریم و ظرفیت ما بسیار بیشتر است. ولی با وضعیت فعلی اقتصادی و وضعیت بیمارستانها، بسیاری از بیمارستانها مانند امید اگر بتوانند روی مدیکال توریسم قوی کار کنند، شاید بتوانند صددرصد بیماران خود را از بین بیماران خارجی بگیرند. ولی سیستمهای سهامداری و ساختارهای بیمارستان این امکان را محدود میکنند.
خدمات بیمارستان امید به بیماران خارجی در چه حوزههای درمانی بیشتر است؟
بیمارستان امید یک بیمارستان جنرال است، ولی بیماران خارجی، بیشتر برای جراحی عمومی، ستون فقرات، مغز و اعصاب و زنان و زایمان به این بیمارستان میآیند. به تازگی بخش IVF مجهز و مدرنی نیز راه افتاده و به درمان ناباروری نیز ورود کردهایم. زیرا بیماران زیادی برای درمان ناباروری به ایران میآیند.
چند نفر بطور مستقیم در IPD بیمارستان امید فعال هستند؟
نیروهای اصلی IPD چهار نفر هستند. بیمارستان امید یک بخش به بیماران خارجی اختصاص داده است ولی ظرفیت آن برای مراجعان خارجی کم است و در سایر بخشها نیز به آنان تخت اختصاص میدهیم.
بیمارانی که بیمارستان امید را برای درمان انتخاب میکنند، شناخت خود را چگونه به دست آوردهاند. آیا شما به کار بازاریابی هم ورود کردهاید؟
خیر ما هنوز به حوزه بازاریابی وارد نشدهایم ولی علاقهمندیم که این کار را انجام دهیم. بهتازگی راغب شدهایم که خدمات و فعالیتهای شرکتهای تسهیلگر را بررسی کنیم.
به عنوان مدیر بیمارستان امید، بزرگترین مشکلی که در پذیرش و سرویسدهی بیمار خارجی احساس میکنید، چیست؟
تجربه گردشگری سلامت در بیمارستان امید نشان میدهد عدم سازماندهی و نظم در جذب بیمار، ترنسفر و مراقبت از بیمار هنوز مهمترین ضعف این حوزه است. بیماران خارجی الان متولی خاصی ندارند و رها هستند. اگر این موضوع در چارچوب خاصی قرار بگیرد که بخشی از این چارچوب مربوط به سیاستهای کلان حاکمیت و بخش دیگر مربوط به بخش خصوصی است، بهتر میتوان این صنعت را مدیریت و کنترل کرد.
تسهیلگران و استارتآپهایی به این حوزه وارد شدهاند و برنامههایی هم برای بهبود و سازمان دادن به گردشگری سلامت ارائه دادهاند. این برنامهها میتوانند بخشی از ضعف ساماندهی و آنچه بر عهده بخش خصوصی است را جبران کنند؟
از دید من اگر استارتاپها جا بیفتند، بسیار کاربردی خواهند بود. باید استارتآپها روی دو موضوع بیشتر مانور بدهند و جزو اهداف اصلی آنان باشد. یکی اخلاق و دیگری کیفیت خدمات درمانی و خدمات سفر است. در این صورت بسیاری از بیمارستانها و پزشکان مایل خواهند بود که با آنان کار کنند. این پلتفرمها به کمک وزارت بهداشت میتوانند کیفیت ارائه خدمات پزشکی پزشکان و مراکز درمانی را ارزیابی و حتی پزشکان را با پیگیریهای پس از فالوآپ بیمار رتبهبندی کنند. این کار نوعی خدمات پس از فروش است که در آن عملکرد پزشک و سیستم درمانی ارزیابی شود و بیشتر بیماران به سوی مراکز و پزشکان دارای رتبه بهتر هدایت کنند. دولت نمیتواند ارزیاب باشد. بخش خصوصی و خدمات گیرنده باید ارزیابی کند. متولی این کار باید استارتآپ یا شرکتهای واسطه باشند.
گفتوگو: پریسا اماموردیلو