لگد به چرخ شکسته مدیکال توریسم
تحلیل دکتر علی بزازی بنیان‌گذار طب‌مدتوریسم از فضای حاکم بر بازار گردشگری سلامت ایران
مانند هر کسبوکار آنلاین دیگری که در فضای بین‌المللی فعالیت دارد، تاثیر این اتفاقات بر روی کسبوکار ما هم کاملا محسوس است.
قریب به یک میلیارد تومان خسارت همین چند هفته اخیر است که به کسب وکار ما وارد شد.اینترنت مختل است، شبکه‌های اجتماعی مسدود است.
ما نمی‌توانیم مدارک را برای بیماران ما آپلود کنیم. آنها هم نمی‌توانند مدارک‌شان را روی سایت ما بارگذاری کنند.
از آغاز اتفاقات اخیر اکثر بیماران قراردادشان را کنسل کرده‌اند.هرچقدر هم در مشاوره‌ها سعی می‌کنیم که شرایط کشور را امن نشان دهیم و تضمین کنیم که سفر سلامت خواهند داشت، باز هم موفق نمی‌شویم.
نه فقط از اروپا بلکه از کشورهای همسایه هم که می‌خواستند به ایران بیایند برنامه‌هایشان را لغو کردند.
متاسفانه عده ای هم سعی می‌کنند در این شرایط، تصویر نا‌امنی از ایران را ارائه کنند چه در داخل و چه در خارج از کشور وقتی ما چنین سیگنال‌های منفی را منتشر می‌کنیم چه انتظار داریم که بیماران رغبت ورود به ایران را داشته باشد.
بیمارانی داشتیم که قراردادشان را آغاز کرده بودند. حتی در بحث ناباروری بعضی از بیماران مصرف داروی‌شان را هم آغاز کرده بودند. اما با بروز این شرایط همه آنها برنامه درمان‌شان را لغو کردند. در مجموع می‌توانم بگویم در طی همین چند هفته حدودا ۶۰ درصد از ورودی‌هایمان را از دست داده‌ایم. در اختلالات اخیر اینترنت، پلتفرم و زیرساخت‌های شرکت ما دچار آسیب شده است. برای مثال عرض می‌کنم؛ یک فرم درخواست ویزا که باید از طریق بیمار در سایت ما تکمیل و اپلود شود، حالا دچار مشکلات بسیار زیادی است.
اختلالات نمی‌گذارد که این اتفاق بیفتد و ما برایشان فایل ورد می‌فرستیم. این به وجهه ما بسیار آسیب می‌زند.
شرکت‌هایی نظیر ما توان و تاب‌آوری محدودی دارند. ما تامین‌اجتماعی یا بانک نیستیم که در هر شرایطی سرپا باشیم.
ما یک کسبوکار بخش خصوصی هستیم که به با یک تیم استارتاپی، توانستیم کسب‌وکاری خلق کنیم که برای کشور ارزآوری داشته باشد، شش سال این کسبوکار را سرپا نگه داشتیم و حالا هم شدیدا تحت فشار هستیم.
سه یا چهار ماه شاید بتوان دوام آورد اما بعد از آن کار به تعدیل نیرو، توقف برنامه‌های توسعه و در نهایت ورشکستگی می‌رسد. من خودم پزشک هستم و در حوزه‌های مختلف دولتی و غیردولتی سابقه دارم.
دوستان به من می‌گویند اگر همین کسبوکار و پلتفرم را در کشورهای دیگر ارایه کنید، مورد استقبال قرار می‌گیرید و از مزایای بسیاری مانند اقامت بهره‌مند می‌شوید.
به شخصه دوست ندارم این‌کار را انجام دهم. دوست دارم مزایای این کسبوکار برای کشورم باشد. این یک انتخاب شخصی است و ممکن است بسیاری آن را قبول نداشته‌باشند.
افراد با این طرز تفکر کم نیستند. آنهایی که با تمام این گرفتاری‌ها مانده‌اند تا به وطنشان خدمت کنند و دست‌آورد کسبوکار بین‌المللی‌شان نصیب کشور شود، سزاوار آزار و اذیت نیستند.
اگر حمایت نمی‌کنند حد‌اقل کاری نکنند که این کسب‌وکارها شکست بخورند.
مسٔولان و تصمیم‌گیرندگان عقلانی رفتار کنند.وزیر سابق و وزیرفعلی اعلام کردند در محدودیت‌های اینترنت نقشی نداشته‌اند. صحبت‌های معاون وزیر هم در خصوص پلتفرم‌های داخلی نشان از بی‌اطلاعی و عدم تاثیر در تصمیم‌گیری ناشی می‌شود.
حضور کسب‌وکارهای بین‌المللی مانند ما روی پلتفرم‌های داخلی عملا امکان‌پذیر نیست. وقتی مخاطب ما یک اروپایی است باید از نظرگاه یک اروپایی به کسبوکار نگاه کنیم. باید راحت‌ترین شرایط ارتباطی را برای او ایجاد کنیم.
اما امروز می‌بینید حتی گوگل هم دردسترس نیست و ما مجبوریم به سمت پلتفرم‌هایی مانند بینگ و اوت‌لوک تغییر مسیر بدهیم. برای اینکه بتوانم در این شرایط کسب‌وکارم را سرپا نگهدارم باید هزینه‌های اضافی مانند خرید اینترنت فیبر نوری، اینترنت ماهواره‌ای، وی‌پی‌ان و سرویس‌های مختلف را متحمل شوم.امیدوارم دود تصمیماتی که حاکمیت می‌گیرد بیش از این به چشم مردم و کسب‌وکارها نرود.