تعرفه‌های شفاف؛ رمز سودآوری پایدار در گردشگری سلامت
شاید بدترین اتفاق در حوزه گردشگری سلامت که می‌تواند ترمز توسعه این صنعت را بکشد، وجود قیمت‌های مختلف و رنگارنگی باشد که به شکل دلبخواهی و بدون تعرفه مشخص از توریست‌های درمانی گرفته می‌شود. وقتی گردشگر سلامت، احساس کند که چندین برابر تعرفه مشخص از او پول گرفته اند و سرش کلاه رفته است، همین احساس منفی و بازتاب اینگونه بی اخلاقی‌ها که تعدادشان هم کم نیست، می‌تواند نقطه شکست یک صنعت سودآور شود. به همین دلیل، نقش تعرفه ها در گردشگری سلامت، بسیار حائز اهمیت است.
رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی تبریز هم به همین مساله انتقاد می‌کند و با اشاره به لزوم ایجاد امکانات برای گردشگران سلامت، می‌گوید: به جای اینکه امکانات را برای گردشگران فراهم کنیم و اقدامات حمایتی انجام دهیم؛ هزینه هتل، رستوران و هزینه درمان را چندین برابر از گردشگران سلامت دریافت می‌کنیم که همین موضوع باعث کاهش ورود گردشگران سلامت به تبریز شده است.
به گفته اسماعیل چمنی، مشهد، تهران و تبریز سه مقصد گردشگری سلامت و زیبایی برای کشورهای همسایه هستند وبسیاری از گردشگران کشورهای همسایه برای استفاده از ظرفیت‌های این بخش به تبریز، مشهد و تهران سفر می‌کنند. البته با وجود مرز مشترک با مناطق نخجوان، ارمنستان و آذربایجان، طبیعی است که گردشگران سلامت در این مناطق برای درمان به تبریز مراجعه کنند، اما درکل، شهرهای مشهد و تهران در این زمینه، موفق‌تر از تبریز عمل می‌کنند.
او با بیان اینکه گردشگری سلامت در دنیا به اقتصاد سوم تبدیل شده است، عنوان می کند: کشورهای توسعه یافته‌ای که از لحاظ اشتغال و درآمد حرفی برای گفتن دارند، در حوزه گردشگری سلامت در جایگاه مناسبی قرار دارند؛ چرا که این صنعت برخلاف نفت و گاز، تمام شدنی نیست. گردشگری سلامت در توسعه کشورها بسیار موثر است. این صنعت می‌تواند به شرایط اقتصادی کشور کمک کند؛ چرا که هر گردشگر سلامتی که وارد کشور می‌شود، چندین برابر ارزآوری ایجاد کرده و حدود ۱۰ اشتغال را به صورت مستقیم ایجاد می‌کند.
رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی تبریز، ایجاد بازار سیاه را هم یکی از مشکلات حوزه گردشگری سلامت می‌داند و می‌گوید: باتوجه به سابقه درخشان تاریخی آذربایجان شرقی در طب و وجود پزشکان موفق، گردشگری سلامت در این استان می‌تواند به عنوان یک صنعت بالادستی در ایجاد انواع مشاغل و ایجاد تبادل فرهنگی نقش موثری را ایفا کند. یکی از اقدامات موثری که در حوزه گردشگری سلامت می‌توان انجام داد، ساماندهی ورود گردشگران سلامت و به حداقل رساندن سهم دلالان است.
ضرورت شفاف بودن تعرفه های درمانی
عواید گردشگری سلامت، می‌تواند ارزآوری بسیار مطلوبی برای کشور به دنبال داشته باشد. به گفته دکتر محمد جهانگیری، رئیس انجمن گردشگری سلامت، ایران می‌تواند سالانه هفت میلیارد دلار در حوزه گردشگری سلامت درآمد داشته باشد، اما در حال حاضر یک هفتم این درآمد و حتی کمتر از آن را به دست می‌آورد.
او در مورد توان مراکز درمانی کشور برای جذب بیشتر گردشگران سلامت هم یادآور می‌شود: طبق بررسی‌های انجام شده، ۱۶۶ بیمارستان در ایران توانسته‌اند مجوزهای «آی پی دی» را دریافت و استانداردهای این حوزه را کسب کنند. در راستای این استانداردها نیز بخش خدمات بیماران بین‌الملل را راه‌اندازی کرده‌اند. قطعا تعداد بیمارستان‌های درجه یک در کشور بیش از این رقم است، اما کمتر از ۴۰۰ بیمارستان داوطلب ارائه خدمت در این زمینه شده‌اند. پنج بیمارستان در کشور نیز توانسته‌اند مجوزهای بین‌المللی و رتبه‌های خوبی در سطح منطقه و بین‌المللی کسب کنند. یکی از بیمارستان‌های ما نیز توانسته است در نوبت اول درجه بالایی از این استانداردها را به دست آورد.
با وجود چنین ظرفیت های بالایی در حوزه گردشگری سلامت، تنها با رعایت تعرفه ها می‌توان اعتماد گردشگر سلامت را به دست آورد. تعرفه‌های شفاف و مشخص می‌تواند خیال گردشگر را در حوزه هزینه‌های درمان راحت کند.
دکتر علی آشیانی، کارشناس حوزه گردشگری سلامت هم به همین مساله اشاره می‌کند و می‌گوید: باید خیلی شفاف و بدون ابهام با گردشگر سلامت برخورد شود، بخصوص در حوزه هزینه‌های درمانی، این شفافیت باید چندین برابر شود. اینکه هر بار تعرفه هایمان را عوض کنیم و گردشگر را کلافه کنیم، این مساله در بلندمدت باعث می‌شود که تعداد زیادی از گردشگران سلامت، عطای سفر به ایران را به لقایش ببخشند.
آشیانی تاکید دارد: شفاف بودن تعرفه‌ها به معنی کم گرفتن تعرفه‌ها و تخفیف دادن به گردشگر سلامت نیست، بلکه حرف ما این است که می گوییم می توان هزینه معقولی از گردشگر سلامت دریافت کرد، اما به تعرفه اعلام شده هم پایبند بود. یعنی اینکه گردشگر سلامت با مراجعه به مراکز درمانی مختلف، تعرفه‌های رنگارنگی به او اعلام نشود.
به گفته او، این موضوع هم فقط به ضرورت شفاف بودن تعرفه‌های درمانی محدود نمی شود، بلکه در حوزه اسکان، خوراک و سایر هزینه های مسافر نیز باید بگونه ای عمل کنیم که گردشگر سلامت، متحمل هزینه‌های گزاف نشود. مثلا چند برابر تعرفه واقعی اسکان در یک هتل از گردشگر سلامت، هزینه دریافت نکنیم.
آشیانی تصریح می کند: اگر بنا را روی این بگذاریم که چون گردشگر سلامت، زبان ما را متوجه نمی‌شود، پس ما می توانیم هر تعرفه ای که دوست داشتیم از او بگیریم، همین مساله می‌تواند نقطه آغاز شکست صنعت گردشگری سلامت باشد. یک گردشگر سلامت، هزینه‌های درمان در کشورهای مختلف را با همدیگر مقایسه می‌کند و با علم و آگاهی، کشور مقصدش را انتخاب می‌کند. در این شرایط، اگر هزینه های اسکان و درمان او چندین برابر هزینه های پیش بینی شده شود، آنگاه این گردشگر سلامت با نارضایتی کشور را ترک می‌کند و دیگران را هم نسبت به سفر به ایران، بدبین می‌کند.
نباید از خاطر برد که هرچقدر تعداد موسسات و انجمن‌های فعال و قانونی در حوزه گردشگری سلامت بیشتر باشد، به همان میزان نیز احتمال این خطاها کاهش پیدا می‌کند، زیرا این موسسات قانونی به خوبی می‌دانند و به این درک و تجربه رسیده‌اند که بزرگ‌ترین سرمایه آنها، اعتمادی است که گردشگر سلامت به آنها دارد. حال اگر به هر دلیلی، این دیوار اعتماد فرو بریزد و گردشگر سلامت احساس کند که از اعتماد او سوء استفاده شده، این اتفاق بدترین ضد تبلیغی است که می‌تواند صنعت گردشگری سلامت را در هر کشوری از پای در بیاورد.
امین جلالوند
نظرات بسته شده است.