موقعیت نامطلوب صنعت مدیکال توریسم اندونزی در جنوب شرق آسیا
چهار کشور سنگاپور، مالزی، تایلند و کره جنوبی به عنوان غولهای توریسم درمانی جنوب شرق آسیا شناخته میشوند و در این بین، صنعت مدیکال توریسم اندونزی، گوی رقابت را به این کشورها باخته است
نظام سلامت اندونزی با مشکلات و کمبودهای بزرگی روبرو است؛ طوری که دولت اندونزی در نظر دارد برای رفع این چالشها حداقل ۵۰ میلیارد دلار هزینه کند تا زیرساختهای درمانی این کشور را تا سال ۲۰۲۰ به سطح زیرساختهای استاندارد برساند.
به گزارش خبرگزاری گردشگری سلامت ایران، مشکلات مربوط به بخش مراقبتهای بهداشتی اندونزی بسیار متعدد است. از یک طرف باید در نظر داشت که منابع درمانی در این کشور کافی نیست و اختلاف بین ثروتمندان و فقیران در برخورداری از امکانات درمانی بسیار چشمگیر است. دولت اندونزی تلاش دارد برای رفع مشکلات مالی نظام سلامت، گردشگری پزشکی را رونق دهد و همزمان نیز بازار دارویی را سر و سامان ببخشد.
فقدان تجهیزات پزشکی کافی و کمبود پزشکان از مهمترین دغدغههای نظام سلامت اندونزی است. در اندونزی یک تخت بیمارستان به ازای هر هزار نفر وجود دارد، در حالی که بر اساس میانگین جهانی باید حداقل ۳.۶ تخت بیمارستانی برای هر هزار نفر جمعیت وجود داشته باشد.
همچنین در اندونزی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر فقط ۲۵ پزشک فعال وجود دارد که همین مساله نیز به وضوح از کمبود پزشک در اندونزی حکایت دارد.
مسائلی که در نظام سلامت اندونزی وجود دارد، باعث میشود که اغلب شهروندان ثروتمند اندونزی سالانه حدود ۶۰۰ میلیون دلار برای سفر درمانی به سنگاپور، مالزی و استرالیا برای معالجه پزشکی خود هزینه کنند؛ طوری که بر اساس آمارها حدود ۶۹ درصد از گردشگران پزشکی در مالزی اهل اندونزی هستند.
نگاهی به وضعیت اندونزی در صنعت توریسم درمانی
باید در نظر داشت که فقط هزینه ارزان خدمات پزشکی نمیتواند موجب جذب توریست سلامت شود. مطابق تحقیقات جهانی، ۴۰ درصد از گردشگران سلامت به دنبال پیشرفتهترین فناوری در حوزه درمان هستند، ۳۲ درصد به دنبال کیفیت بهتر خدمات درمانی میروند و ۱۵ درصد آنها نیز میخواهند که به خدمات پزشکی سریعتر دسترسی داشته باشند. در این بین، تنها ۹ درصد گردشگران سلامت به دنبال درمان ارزانتر هستند. بنابراین نظام سلامت اندونزی نمیتواند صرفا با تکیه بر درمان ارزان قیمت به فکر جذب گسترده توریست سلامت باشد.
صنعت توریسم پزشکی در اندونزی با توجه به موقعیت مکانی این کشور و خدمات ارزان پزشکی، نتوانسته است توسعه مطلوبی داشته باشد.
اندونزی از سال ۱۹۹۲ به خارجیها اجازه داده است که حتی تا ۱۰۰ درصد سهام بیمارستانهای خصوصی را داشته باشند. به همین دلیل از آن زمان تاکنون ۱۳۰۰ بیمارستان افتتاح شدهاند. همچنین با اجازه دادن رقبای خارجی برای ورود به بازار بهداشت و درمان اندونزی، دولت این کشور امیدوار است تجهیزات پزشکی و کیفیت ارائه خدمات در بیمارستانهای دولتی را بهبود بخشد.
وزارت توریسم اندونزی نیز به شدت در حال تلاش است تا استراتژی بازاریابی برای محصولات و خدمات پزشکی را فعال کند تا محصولات و خدمات برتر را به گردشگران پزشکی ارائه دهد، اما مجموعه این اقدامات نیز تاکنون نتوانسته است به رشد گردشگری سلامت در این کشور منجر شود.
در نظر بگیرید که منطقه بالی در اندونزی را میتوان یکی از بهترین مقصد آبگرم جهان برای مصارف درمانی دانست. اگرچه بالی به دلیل وجود سواحل زیبای خود از دیرباز شناخته شده است، اما این منطقه دارای بیمارستانهای بین المللی نیز هست، یکی از آنها بیمارستان BIMC در نوسا دوا است. برخی از گردشگران خارج از کشور، این مکان را برای درمان کسانی که در طول تعطیلات خود در بالی بیمار میشوند توصیه میکنند.
حتی امروزه این بیمارستان به دلیل انجام جراحی پلاستیک نیز رفته رفته مشهور شده است، طوری که هر ساله گروه قابل توجهی از گردشگران استرالیایی برای انجام جراحی زیبایی به این بیمارستان میآیند. با وجود موقعیت ممتاز بالی در جذب گردشگر، همچنان کشور اندونزی از رقبای خود در منطقه برای جذب توریست سلامت کاملا عقب مانده است.
کشور اندونزی با جمعیتی حدود ۲۸۰ میلیون نفر جایگاه مطلوبی در صنعت گردشگری سلامت ندارد. بازار جهانی گردشگری پزشکی تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۱۳۱ میلیارد دلار در سال ارزش خواهد داشت و پیش بینی میشود که اندونزی، سهم بسیار کوچکی از درآمدهای این صنعت را داشته باشد.
هم اکنون کشورهای سنگاپور، مالزی، تایلند و کره جنوبی را میتوان از جمله پیشروترین کشورها در حوزه جذب توریست سلامت در آسیای جنوب شرقی دانست، اما اندونزی نتوانسته است همگام با این کشورها در صنعت مدیکال توریسم رشد کند.
همچنین ذکر این نکته هم بسیار مهم است که هزینه سفر هوایی به این کشورها نیز به لطف شرکتهای هواپیمایی کم هزینه در جنوب شرقی آسیا نسبتا ارزان شده است. کیفیت خدمات درمانی در چهار کشور سنگاپور، مالزی، تایلند و کره جنوبی نیز بسیار قابل توجه است که نظام سلامت اندونزی در این حوزه نیز پیشرفت محسوسی نداشته است. همه این عوامل دست به دست هم داده است تا اندونزی نتواند در صنعت گردشگری سلامت در منطقه جنوب شرقی آسیا، حرف چندانی برای گفتن داشته باشد.
گزارش: امین جلالوند