مهم ترین حقوق بیماران بین الملل چیست؟
یادداشتی از غفوریان کارشناس سازمان نظام پزشکی درباره حقوق گردشگران سلامت و بیماران خارجی
اغلب قوانین و مسائل حقوقی برای گردشگران سلامت با قوانین حاکم بر روند درمان بیماران داخل کشور یکی است. در این یادداشت کوتاه تلاش شده است به این سوال پاسخ داده شود که مهم ترین حقوق بیماران بین الملل چیست و برخی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین مفاد حقوق بیمار به‌ویژه مهم ترین حقوق بیماران بین الملل یادآوری شود. یکی از مهم‌ترین قوانین در برخورد با بیماران، احترام به حریم فردی، دین و باورهای بیمار و حفظ حریم خصوصی او است.
حفظ حریم خصوصی به اندازه‌ای اهمیت دارد که مدت‌هاست نام بیمار و نام بیماری او بر تابلوی کنار تخت نوشته نمی‌شود. در برخورد با بیماران بین الملل، باید توجه داشت که با درنظر گرفتن مهم ترین حقوق بیماران بین الملل باید در اتاق او کتاب مقدس دینی او و امکان نیایش و مناجات فراهم شود. در مدتی که بستری است با او رفتار همدلانه داشته باشیم و هنگام ترخیص، نظر او را درباره رسیدگی و سطح رضایتمندی‌اش بپرسیم. صورت مواد مصرفی بیمارستان و خدمات ارائه‌شده باید به زبان بیمار به او ارائه شود و یک نسخه به همان زبان در پرونده بیمار پیوست شود.
فرد باید مرحله به مرحله در جریان جزئیات درمان خود قرار گیرد. رکن آگاهی بیمار از هرگونه اقدام درمانی، اهمیت بالایی دارد. اگر یک اقدام درمانی بر روی بیمار انجام شود و بیمار نداند که این اقدام چیست و عوارض آن کدام است، چنانچه عوارض و مشکلاتی برای بیمار ایجاد شود ولی ناشی از نقص کار تیم درمان نباشد، باز هم تیم درمان مقصر و مجرم است. پس بیمار باید درباره عوارض و مشکلات درمان خود آگاه شود.
حفظ حریم خصوصی به اندازه‌ای اهمیت دارد که مدت‌هاست نام بیمار و نام بیماری او بر تابلوی کنار تخت نوشته نمی‌شود. در برخورد با بیماران بین الملل، باید توجه داشت که با درنظر گرفتن مهم ترین حقوق بیماران بین الملل باید در اتاق او کتاب مقدس دینی او و امکان نیایش و مناجات فراهم شود.
یکی از حقوق بیماران بین الملل حفظ اطلاعات خصوصی آن‌هاست. اطلاعات خصوصی بیمار را نباید افشا کرد. ولی در اغلب بیمارستان‌ها این اطلاعات افشا می‌شود. اگر کسی حتی با عنوان خانواده بیمار تماس بگیرد و اطلاعاتی از وضعیت درمان او بخواهد، از آنجا که هویت او برای ما آشکار نیست، باید از ارائه اطلاعات بپرهیزیم. پرونده بیمار تنها در دسترس خود بیمار، پزشک، پرستار و فردی که بیمار حتی بطور شفاهی او را تایید کند، قرار می‌گیرد. از اطلاعات پرونده، خلاصه پرونده و اقدامات پاراکلینیکی در اختیار بیمار قرار می‌گیرد. اگر فرد کل پرونده خود را بخواهد، نیاز است که پزشکی قانونی نامه دهد، پرونده کپی برابر اصل شود و در اختیار بیمار قرار می‌گیرد.
اعزام ناگهانی بیمار به اتاق عمل، مصداق ترساندن بیمار است. او باید زودتر در جریان هر اقدامی قرار گیرد و برای آن آماده شود. کادر درمان باید از بیان عوارض خیلی نامعمول که امکان رخ دادن آن بسیار کم است و می‌تواند موجب هراس بیمار شود، بپرهیزند.
اگر در یک جراحی، احتمال فوت بیمار ۵۰ درصد باشد باید به او و خانواده‌اش اطلاع داده شود و اگر این احتمال بالای ۵۰ درصد باشد، بیمار نباید جراحی شود. در اقدامات مراقبتی، اگر پزشک برای بیمار دارویی تجویز کند و پرستار بداند آن دارو برای بیمار خطرناک است، آن دارو نباید مصرف شود. در غیر این صورت، مسئولیت بر عهده پرستار است. اگر برخی از داروهای بیمار داروهای مخدر و روان‌گردان هستند، باید به گونه‌ای به بیمار داده شوند که بیمار هنگام ترخیص به آن‌ها وابسته نباشد.
یکی دیگر از نکات حقوق بیمار به‌ویژه در مورد بیمار خارجی می‌توان گفت که یکی از مهم ترین حقوق بیماران بین الملل این است که پزشک نباید بیمار را از بیمارستان به مطب یا از مطب به بیمارستان ارجاع دهد مگر اینکه این کار ضرورت داشته باشد. درمان باید در جایی که بیمار انتخاب کرده است، انجام شود. منشور حقوق بیمار باید در دید او باشد و فرد یا خانواده‌اش بتوانند به راحتی آن را مطالعه کنند.
نظرات بسته شده است.