حمایت از بخش خصوصی، ضامن ارتقای گردشگری سلامت
اینکه انتظار داشته باشیم بخش دولتی، یکه تاز جذب گردشگر سلامت باشد و در این عرصه به تنهایی میدان داری کند، تصور اشتباهی است. در کشورهای توسعه یافته که توانسته اند در حوزه گردشگری پزشکی، به توفیقی برسند، بخش دولتی و خصوصی با کمک همدیگر توانسته‌اند که در این حوزه موفق باشند و به عنوان مکمل همدیگر عمل کنند. حضور فعال بخش خصوصی در گردشگری سلامت ، می‌تواند موتور محرکه صنعت گردشگری سلامت باشد.
اما واقعیت اینجاست که بخش خصوصی بدون حمایت‌های قانونی چندان نمی‌تواند کاری را از پیش ببرد. این حمایت ها نیز الزاما به معنی حمایت مالی از بخش خصوصی نیست، بلکه همین که مسیر قانونی پیش پای فعالان بخش خصوصی هموار شود و دولت برای جذب بیشتر گردشگر سلامت به کمک بخش خصوصی بیاید، همین‌ها می تواند بخش خصوصی را در توسعه گردشگری سلامت، موفق سازد.
پیشتر نیز هاشمی، وزیر بهداشت به اهمیت بخش خصوصی در توسعه گردشگری سلامت، اشاره و یادآوری کرده بود: نقش وزارت بهداشت، امور خارجه و سازمان میراث فرهنگی در تقویت توریسم سلامت، تسهیل‌گری است. در این بین، مهم‌ترین نقش را بخش خصوصی دارد و در این زمینه در مقایسه با کشورهایی که نه ثروت و سرمایه پزشکی و نه توان و جاذبه‌های ایران را دارند، پیشرفت چندانی نکرده‌ایم. توریسم سلامت به آسایش و رفاه و قیمت خدمات توجه دارد و بخش خصوصی باید برای جذب توریسم سلامت، قیمت خود را با کشورهای منطقه‌ای به گونه‌ای تنظیم کند که جاذبه داشته باشد.
هاشمی با اشاره به آمادگی وزارت بهداشت برای تامین تجهیزات مورد نیاز بخش خصوصی در توسعه توریسم سلامت، عنوان می‌کند: توسعه توریسم سلامت در چندین استان کشور می‌تواند انجام شود و بخش خصوصی می‌تواند از تسهیلات صندوق توسعه ملی و بانک‌ها استفاده کند و دولت نیز می‌تواند کمک‌هایی را در قالب تسهیلات مالیاتی فراهم کند، اما مهم، عزم بخش خصوصی و اعتماد به سرمایه‌گذاری است.
نکته مهمی که هاشمی روی آن تاکید دارد، احترام به سرمایه گذاران بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت است. هاشمی اظهار می‌کند: سرمایه‌گذاران بخش خصوصی از ما امنیت، ثبات و احترام می‌خواهند. وزارت بهداشت این موارد را تضمین می‌کند و وزارت امور خارجه و سازمان میراث فرهنگی نیز در این زمینه، حمایت خواهند کرد. بیمارستان‌ها با کمک نظام پزشکی می‌توانند برای پذیرش توریسم سلامت، آماده و تجهیز شوند و لازم است که موانع دولتی و قانونی با همکاری مجلس برطرف شود.
نحوه حمایت از بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت
دولت با بهره گیری از راهکارهای متعدد می‌تواند به بخش خصوصی کمک کند. مثلا این راهکارهای حمایتی می تواند با کاهش مالیات برای فعالان گردشگری سلامت، اعمال شود.
دکتر حسام غیاثوند، پژوهشگر اقتصاد سلامت هم به اهمیت بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت اشاره می‌کند و می‌گوید: در شهرک های سلامت که امکانات طبیعی در آنها وجود دارد و از آنها می‌توان برای درمان بیماری‌های غیر واگیر استفاده کرد و همچنین بخشی از آن مربوط به خدمات بیمارستانی پیشرفته مثل چشم پزشکی در کشور ما است که از لحاظ علمی و پژوهشی، پیشرفت بسیاری داشته است، می‌تواند با حضور بخش خصوصی، ما در منطقه به عنوان قطب گردشگری سلامت تبدیل کند.
از سوی دیگر، دکتر بهروز بنیادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، هم به نحوه حمایت دولت از بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت اشاره می‌کند و می‌گوید: دولت باید از توانمندی سرمایه گذاران خارجی و داخلی به ویژه افرادی که مهارت کافی را در حوزه پزشکی دارند، همچنین تامین امنیت سرمایه گذاری و واگذاری املاک مناسب برای توسعه گردشگری سلامت استفاده کند و به همراه وزارت بهداشت در قالب پکیج مناسبی باعث افزایش رغبت بخش خصوصی برای ورود به این عرصه شود. همچنین تیم پزشکی سلامت اعم از پزشکان، پرستاران و نیروهای مفید در عرصه سلامت دارای پشتوانه قوی علمی بوده و از این اعتبار در سطح جهان نیز برخوردار هستند، بنابراین می‌توان با استفاده از این ویژگی، اقدامات مثبتی در جهت توسعه گردشگری سلامت استفاده کنیم.
بنیادی تاکید دارد: با توسعه گردشگری سلامت امکان استفاده بهتر از تکنولوژی روز دنیا را خواهیم داشت و می‌توان با استفاده از این شرایط زمینه برای سرمایه گذاری خارجی در حوزه به روز شدن امکانات و تجهیزات پزشکی نیز استفاده کرد.
دولت؛ تسهیلگر فعالیت بخش خصوصی در توریسم درمانی
تامین یک سری زیرساخت‌ها برای توسعه گردشگری سلامت در حیطه اختیارات بخش خصوصی نیست، بلکه این دولت است که باید راه را برای گسترش توریسم درمانی فراهم کند.
دکتر محسن علیجانی زمانی، نماینده مجلس هم تاکید دارد: اگر دولت بتواند زیرساخت‌های لازم برای حضور فعال بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت را فراهم کند و به عنوان سیاستگذار، برنامه‌های راهبردی در حوزه توریسم درمانی طراحی کند، در آن شرایط بخش خصوصی با توان بیشتری در حوزه گردشگری سلامت فعال خواهد شد و حتی دیگر در آن وضعیت، نیازی به سرمایه گذاری بخش دولتی وجود ندارد.
به گفته علیجانی، دولت می‌تواند تسهیلگر فعالیت بخش خصوصی در حوزه گردشگری سلامت باشد، نه اینکه در این حوزه تصدیگری کند. دولت باید دست بخش خصوصی را برای فعالیت در حوزه گردشگری سلامت باز بگذارد و با کمک وزارت امور خارجه و دیپلماسی فعال بتواند راه ارتباط گیری با سایر کشورها را برای بخش خصوصی فراهم کند.
ماهیت فعالیت بخش خصوصی به گونه ای است که بخش خصوصی باید برای سرمایه گذاری به یک اطمینان خاطر و اعتمادی برسد تا با آسودگی خاطر حاضر باشد که سرمایه اش را در حوزه گردشگری سلامت هزینه کند. دولت باید با تسهیل فعالیت بخش خصوصی در این صنعت، این اعتماد و اطمینان را به فعالان بخش خصوصی بدهد که قرار نیست سرمایه آنها سوخت شود. این اعتماد بخشی به بخش خصوصی موجب می‌شود که سایر سرمایه گذاران بخش خصوصی هم برای فعالیت در این عرصه، راغب باشند و همدیگر را برای سرمایه گذاری بیشتر ترغیب کنند.
حمایت عملی از بخش خصوصی، همان راهکاری است که در کشورهای توسعه یافته نیز برای توسعه گردشگری سلامت در پیش گرفته اند. یعنی اینطور نیست که گمان کنیم پیشرفت گردشگری سلامت در این کشورها مرهون فعالیت مستقیم دولت باشد، بلکه دولت این وظیفه و بار سنگین را به بخش خصوصی محول می‌کند تا هم بتواند در این حوزه سیاستگذاری و نظارت کند و هم سود حاصل از این بخش نیز صرف تقویت بخش خصوصی شود و عواید آن مستقیم و بی واسطه به جیب شهروندان برود.
گزارش: امین جلالوند
نظرات بسته شده است.