حداقل ۲۰ درصد ظرفیت بیمارستان‌های دولتی خالی است
دکتر مهدی رضایی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی تهران از صنعت گردشگری سلامت کشور می‌گوید
بخش آکادمیک گردشگری سلامت از مهمترین قسمت‌های این صنعت است که می‌تواند گردشگری پزشکی این حوزه را رونق ببخشد. دکتر مهدی رضایی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی تهران و جراح ارتوپد معتقد است که دانشگاه پایه و اساس گردشگری سلامت کشور است و ایران جز آن دسته از کشورهایی است که در راستای این علم تجارت را با آن ادغام کرده که نتیجه بسیار خوبی را برای صنعت گردشگری سلامت کشور داشته است.
فعالیت دانشگاه علوم پزشکی تهران در حوزه گردشگری سلامت چگونه است؟
دانشگاه علوم پزشکی تهران بزرگترین دانشگاه علوم‌پزشکی کشور با قدمتی بیش از ۸۰ سال است. این دانشگاه افتخار این را دارد که حرف اول را نه‌‌تنها در علوم پزشکی ایران بلکه در خاورمیانه هم می‌زند. دانشگاه علوم پزشکی تهران با این پتانسیل مصمم است که در عرصه‌های بین‌المللی هم در بحث آموزشی و جذب دانشجویان خارج از کشور و همچنین در ارائه خدمات درمانی فعالیت‌های گسترده‌ای را انجام دهد.
در کشور دانشگاه‌های علوم پزشکی، علاوه بر نقش مهمی که در آموزش گروه‌های پزشکی ایفا می‌کنند همزمان ارائه‌دهنده خدمات هم نیز هستند و بیش از ۸۵ درصد خدمات درمانی در قالب مراکز دولتی و عمدتا دانشگاهی در حال ارائه است. ما امیدواریم که بتوانیم به‌همان اندازه که در بخش آموزشی پزشکی نقش و سهم داریم در بخش ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در بعد گردشگری سلامت هم فعالیت کرده و جایگاه خود را حفظ کنیم.
تعدادی از خدمات درمانی کشور تنها در بخش دولتی ارائه می‌شوند و جز افتخارات پزشکی ما محسوب می‌شوند مانند بخش پیوند که از قضا تقاضای بسیاری هم نیز دارند. در این بخش به‌صورت قانونی بخش خصوصی حضور ندارد که بخش دولتی را رقیب خود بداند. بنابراین نفی بخش دولتی در این صنعت یعنی هرز رفتن امکانات تخصصی و توانمندی و مهارت‌های گروه پزشکی کشور
صنعت گردشگری سلامت کشور برای رشد و توسعه به چه چیزی نیاز دارد؟
گردشگری سلامت جز سه صنعت مهم اقتصادی در دنیا شناخته شده است. پیش‌بینی نیز در این راستا وجود دارد که این صنعت در سال‌ها آتی ارتقا بیشتری پیدا کرده و در تاپ‌لیست فعالیت‌های اقتصادی دنیا قرار خواهد گرفت. یعنی با یک شتاب روزافزون مواجه است. ما در کشور ناگزیر هستیم که تمهیدات لازم را برای رشد این صنعت فراهم کنیم. گردشگری سلامت به‌طورعام به هر آنچه که مربوط به ایجاد رفاه جسمی، روحی و روانی منجر می‌شود، می‌گویند. بخش مهم آن گردشگری پزشکی یا مدیکال توریسم است. این بخش ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی درمانی است. ارائه خدمات پزشکی ایران به لحاظ فنی و تکنیکال هم در کشور و هم در منطقه جز برترین‌‌ها است. به‌نظر من برای توسعه بیشتر این صنعت در کشور باید به خدمات جانبی که به رشد گردشگری سلامت و جذب توریست درمانی کمک می‌کند توجه ویژه‌ای کرد. درواقع در کنار توانمند‌های فنی در حوزه پزشکی باید بتوانیم در حوزه گردشگری مانند رشد امکاناتی از قبیل اقامت، سفر، ترابری و… فعالیت‌هایی را انجام دهیم تا بتوانیم سهم بالاتری را از این بازار داشته باشیم.
بسیاری معتقد هستند که بیمارستان دولتی باید تنها به بیماران داخلی خدمت‌رسانی کند و حضور آن‌ها در صنعت گردشگری سلامت به درمان داخلی لطمه خواهد زد. به‌نظر شما جایگاه بیمارستان‌های دولتی در این صنعت کجاست و تا چه میزان می‌توانند به گردشگران سلامت در این حوزه خدمت‌رسانی کنند؟
نکته اول این است، بخش خصوصی اینگونه استنباط می‌کند که بیمارستان دولتی در صنعت گردشگری سلامت یک رقیب است و ممکن است در این حوزه به آن‌ها آسیب بزند. به‌نظر من اینگونه تفکرات قابل تامل است؛ زیرا ۸۵ درصد پتانسیل خدماتی پزشکی در بخش دولتی انجام می‌شود یعنی تنها ۱۵ درصد خدمات درمانی کشور در بخش خصوصی توسعه پیدا کرده است. پس حداکثر توانمندیهای ما در عرصه پزشکی در بخش دولتی است. خارج کردن بیمارستان‌های دولتی از این حوزه یعنی خارج کردن ۸۵ درصد از توانایی‌ها از حوزه گردشگری سلامت که با دیدگاه ملی همخوانی ندارد.
نکته دومی که مطرح شده است این است که ورود بخش‌های دولتی به عرصه گردشگری سلامت موجب آسیب دیدن خدمت‌رسانی به بیماران داخلی می‌شود که به‌نظر من این موضوع به‌هیچ عنوان موضوعیت ندارد؛ زیرا اگر ظرفیت ایده‌آل بیمارستان‌های دولتی را ۸۵درصد درنظر بگیریم حدود ۶۵ درصد آن توسط بیماران داخلی پر می‌شود یعنی حداقل ۲۰ درصد ظرفیت این بیمارستان‌ها خالی است که از آن می‌توانیم برای ارائه خدمات به گردشگران سلامت استفاده کنیم. بنابراین آسیبی به خدمت‌رسانی به بیماران داخلی وارد نخواهد شد. ناگفته نماند که الویت اول ما خدمت‌رسانی به هموطنان‌مان است. پس این دو مورد قابل جمع است و منافاتی با یکدیگر ندارند.
نکته آخر این است که تعدادی از خدمات درمانی کشور تنها در بخش دولتی ارائه می‌شوند و جز افتخارات پزشکی ما محسوب می‌شوند مانند بخش پیوند که از قضا تقاضای بسیاری هم نیز دارند. در این بخش به‌صورت قانونی بخش خصوصی حضور ندارد که بخش دولتی را رقیب خود بداند. بنابراین نفی بخش دولتی در این صنعت یعنی هرز رفتن امکانات تخصصی و توانمندی و مهارت‌های گروه پزشکی کشور.
پایه و اساس گردشگری سلامت براساس پیشرفت‌های علمی در زمینه پزشکی است. اگر الان در این بخش مدعی هستیم و به اذعان کشورهای همجوار حرفی برای گفتن داریم به‌سبب پیشرفت‌هایی است که در علوم‌پزشکی ایجاد شده است. ما جز کشورهایی هستیم که علم و تجارت این صنعت را با یکدیگر ادغام کردیم که به گفته سازمان‌های بین‌المللی از جمله WHO تجربه موفقی نیز بوده است.
بزرگترین چالش این صنعت را چه می‌دانید و به‌نظر شما چگونه می‌توان آن را برطرف کرد؟
من فکر می‌کنم بزرگترین خللی که در این صنعت وجود دارد در بخش قوانین و مقررات است که اخیرا وزارت بهداشت گام‌هایی را در این‌خصوص برداشته است. همچنین بدون متولی بودن این صنعت و باز شدن راه بر روی دلال‌ها که گاها منافع شخصی را لحاظ می‌کنند و به افق‌‌های بلندمدت فکر نمی‌کنند موجب ایجاد چالش و مشکلاتی شده است که یک زنگ خطر جدی برای حفظ بازار این صنعت در کشور است. ما نیاز به ساماندهی دلالان داریم که برای این‌کار باید با نهادهای حقوقی و مسئولیت‌پذیر کار کنیم تا بتوانیم نتیجه مناسب‌تری را بگیریم.
در بحث گردشگری سلامت دو موضوع وجود دارد که نباید آسیبی به آن‌ها وارد شود. اول اینکه ما دارای مهارت‌های فنی هستیم و از نظر تکنیکال سطح خدمات پزشکی‌مان بالا است. یعنی از نظر علم پزشکی در طراز بین‌المللی قرار داریم. اگر موضوع دلال‌ها را سامان ندهیم گردشگران سلامت به سمت بخش‌هایی با توانمندیهای کمتر سوق داده می‌شوند که به‌علت عوارضی که برجای می‌گذاریم بازارهای هدف را از دست خواهیم داد. موضوع بعدی قیمت مناسب برای ارائه خدمات است. اگر افراد بدون ضابطه و قانون وارد این حوزه شوند این موضوع را هم تحت شعاع قرار خواهد داد. با توجه به این موارد قانونمند کردن این صنعت در کشور می‌تواند این دو مزیت گردشگری سلامت کشور را حفظ کند و موجب آسیب به این حوزه نشود.
اخبار اکوسیستم گردشگری سلامت را در تلگرام مدتورپرس دنبال کنید
بعد وسیعی از گردشگری سلامت تجارت است. به‌نظر شما این تجارت تا چه اندازه با علم در این صنعت هم‌پوشانی دارد؟
پایه و اساس گردشگری سلامت براساس پیشرفت‌های علمی در زمینه پزشکی است. اگر الان در این بخش مدعی هستیم و به اذعان کشورهای همجوار حرفی برای گفتن داریم به‌سبب پیشرفت‌هایی است که در علوم پزشکی ایجاد شده است. ما جز کشورهایی هستیم که علم و تجارت این صنعت را با یکدیگر ادغام کردیم که به گفته سازمان‌های بین‌المللی از جمله WHO تجربه موفقی نیز بوده است.
ما همچنین در بخش‌های آموزشی و آکادمیک هم نیز فعال هستیم. کما اینکه در بخش بین‌الملل دانشجویان بسیاری را در رشته‌های پزشکی داریم.
ساختار کشور ما به‌گونه‌ای است که آموزش پزشکی و ارائه خدمات درهم ادغام یافته و به هر دو قسمت توجه شده است. در این‌خصوص گامی بزرگ را برداشته‌ایم و در کشورهای همجوار درصدد ایجاد شعبه‌های دانشگاهی هستیم.
مطالب مرتبط:
- نقش دانشگاه های علوم پزشکی در توسعه گردشگری سلامت
- الزامات رونق گردشگری سلامت آذربایجان شرقی
- ماموریت دانشگاه آزاد اردبیل برای جذب گردشگر سلامت
گفت‌وگو: افروز کریمی
کاش یکی به مسئولان وزارت بهداشت و میراث فرهنگی این آمار را نشان می داد. اینکه ۲۰ درصد ظرفیت بیمارستان های دولتی خالی باشد و بعد دوستان اینگونه چوپ لای چرخ مدیکال توریسم کشور بگذارند واقعا با هیچ منطقی جور در نمی‌آید. وقتی توریست درمانی با پای خودش می خواهد بیاید و دلار خرج کند در این بیمارستان ها چرا هزار مانع جلوی پای او می گذارند؟ برای گرفتن ویزا باید هفت خوان رستم را رفت. برای گرفتن مجوز شرکت گردشگری سلامت باید دم ده نفر را دید. این چه وشعی است که در این حوزه راه انداخته اند. شما که رسانه گردشگری پزشکی هستید چرا در برابر این بی عدالتی ها سکوت می کنید؟ چرا از مسئولان نمی پرسید برای رگفتن یک مجوز یک جوان چند ماه باید از عمرش را تلف کند؟!! صدای عدالت باشید لطفا!